ἀπάγω (15), lexema verbal que denota actividad (= Hecho); connota agente, término y localización (ἀπo–, «de», «desde», separación local).
Definición: «Trasladar a alguien o algo a un lugar»: conducir, llevar.
El lugar adonde se traslada a alguien puede estar implícito o explícito
– De personas.
Hch 23,17: τὸν νεανίαν τοῦτον ἀπάγαγε πρὸς τὸν χιλίαρχον conduce a este joven al comandante; cf. 24,7 l.v.
1Cor 12,2: ὅτε ἔθνη ἦτε πρὸς τὰ εἴδωλα τὰ ἄφωνα ὡς ἂν ἤγεσθε ἀπαγόμενοι cuando erais paganos os sentíais llevados / arrebatados hacia los ídolos mudos.
– En contexto judicial: conducir (detenido) a un reo.
Mt 26,57: οἱ δὲ κρατήσαντες τὸν 'Ιησοῦν ἀπήγαγον πρὸς Καιάφαν los que detuvieron a Jesús lo condujeron a presencia de / a [casa de] Caifás.
Mt 27,2: δήσαντες αὐτὸν ἀπήγαγον καὶ παρέδωκαν Πιλάττῳ τῷ ἡγεμόνι atándolo lo condujeron a Pilato, el gobernador, y se lo entregaron.
Mt 27,31: ἀπήγαγον αὐτὸν εἰς τὸ σταυρῶσαι se lo llevaron para crucificarlo.
Mc 14,44: κρατήσατε αὐτὸν καὶ ἀπάγετε ἀσφαλῶς prendedlo y conducidlo bien seguro.
Mc 14,53: καὶ ἀπήγαγον τὸν 'Ιησοῦν πρὸς τὸν ἀρχιερέα y condujeron a Jesús ante el sumo sacerdote.
Mc 15,16: οἱ δὲ στρατιῶται ἀπήγαγον αὐτὸν ἔσω τῆς αὐλῆς los soldados lo condujeron adentro / al interior del palacio.
Lc 21,12: ἐπιβαλοῦσιν ἐφ’ ὑμᾶς τὰς χεῖρας αὐτῶν... ἀπαγομένους ἐπὶ βασιλεῖς os echarán mano... para conduciros ante reyes.
Lc 22,66: ἀπήγαγον αὐτὸν εἰς τὸ συνέδριον αὐτῶν condujeron a Jesús ante su Consejo; cf 23,26.
Hch 12,19: ἀνακρίνας τοὺς φύλακας ἐκέλευσεν ἀπαχθῆναι interrogó a los guardias y mandó que los condujeran [para ejecutarlos].
— De animales.
Lc 13,15: οὐ λύει τὸν βοῦν... καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; ¿no desata al buey... y lo lleva a abrevar?
— En sentido figurado.
Mt 7,13: εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν ancha [es] la calle que lleva a la perdición; cf 7,14.
απαγω
apago