ἀντιλέγω (11), lexema verbal que denota acción (= Hecho) y oposición (= Relación); connota agente y término (ἀντι–, «en contra de», oposición).
Definición: «Expresar con palabras y / o hechos oposición a alguien o a algo»: discutir, contradecir, objetar, negar, oponerse a.
– Oposición con palabras.
Lc 20,27: Προσελθόντες δέ τινες τῶν Σαδδουκαίων, οἱ ἀντιλέγοντες ἀνάστασιν μὴ εἶναι Se acercaron entonces unos saduceos, de esos que niegan la resurrección.
Lc 21,15: οὐ δυνήσονται ἀντιστῆναι ἢ ἀντειπεῖν no podrán haceros frente o contradeciros.
Hch 4,14: οὐδὲν εἶχον ἀντειπεῖν en nada podían contradecirlos.
Hch 13,45: ἀντέλεγον τοῖς ὑπὸ Παύλου λαλουμένοις contradecían las palabras de Pablo.
Hch 28,19: ἀντιλέγόντων δὲ τῶν 'Ιουδαίων ἠναγκάσθην ἐπικαλέσασθαι Καίσαρα pero, al oponerse los judíos, me vi obligado a apelar al César.
Tit 1,9: τοὺς ἀντιλέγοντας ἐλέγχειν rebatir a los adversarios.
– A veces, la oposición se manifiesta también con hechos.
Lc 2,34: σημεῖον ἀντιλεγόμενον bandera discutida.
Jn 19,12: πᾶς ὁ βασιλέα ἑαυτὸν ποιῶν ἀντιλέγει τῷ Καίσαριtodo el que se hace rey se declara contra el César.
Hch 28,22: γνωστὸν ἡμῖν ἐστιν ὅτι πανταχοῦ ἀντιλέγεται estamos enterados de que [esta secta] encuentra oposición en todas partes.
Rom 10,21: πρὸς λαὸν ἀπειθοῦντα καὶ ἀντιλέγοντα hacia un pueblo incrédulo y porfiador / rebelde y provocador.
Tit 2,9: Δούλους... μὴ ἀντιλέγοντας Que los esclavos... no los contradigan / no sean respondones.
αντιλεγω
antilego