ἀνταπόδομα, ατος, τό (2), lexema nominal que denota realidad (= X, polivalente), acto de donación (= Hecho) y correspondencia (= Relación); connota la acción previa de alguien (ἀντι–, «en correspondencia con»).
Definición: «Lo que se da en respuesta a una acción previa de alguien»: recompensa; castigo.
Lc 14,12: μήποτε καὶ αὐτοὶ ἀντικαλέσωσίν σε καὶ γένηται ἀνταπόδομά σοι no sea que te inviten ellos a su vez y tengas recompensa / y quedes pagado.
– En sentido negativo: castigo.
Rom 11,9: Δαυὶδ λέγει· γενηθήτω ἡ τράπεζα αὐτῶν εἰς παγίδα καὶ εἰς θήραν καὶ εἰς σκάνδαλον καὶ εἰς ἀνταπόδομα αὐτοῖς David dice: que su mesa les sirva de trampa y de lazo, de tropiezo y de castigo.
ανταποδομα
antapodoma